"Dwa serca, pałanące na dwóch końcach ziemi,
Rozmawiają tak gwiazdy promieńmi drżącemi;
Kto wie! może dla tego ziemia tak do słońca
Dąży, i tak jest zawsze miłą dla miesiąca,
Że wiecznie patrzą na się i najkrótszą drogą
Biegą do siebie — ale zbliżyć się nie mogą"

Adam Mickiewicz-Pan Tadeusz Księga XII