to smutne jak niewiele pozostało myśli z sensem na tym portalu.

Pamietajmy tylko zeby przeszlosc nie zakryla nam terazniejszosci.........

Jak dla mnie to nigdy nie było stricte miłosne. Tyczyło się zahamowań, tyczyło się ślepego przywiązania, tyczyło się wszystkiego, co się skończyło, a czego słaby człowiek nie potrafił puścić, kurcze, po prostu, tyczyło się życia.

Tak właściwie, to to kieeedyś było już myślą dnia, niemniej jednak, za podwójne uznanie, tym bardziej dziękuję.

[notabene, kto by pomyślał, ze będę pisała myśli do siebie z przyszłości, ha! ]

Ah, jeszcze się okaże, ze sam Rodia Raskolnikow zostanie moim fanem! Nie wiem któremu z poziomów okilkaoddechówdalejodziemi dziękować:)

Zawsze chciałam się zapytać, zgubiłeś (tylko) moralność, czy (aż) duszę?

( no kiedyś, daaaaawno, chciałam zapytać R., czy będzie moim mężem, ale moja polonistka stwierdziłaby wtedy, że mam spaczoną psychikę <kurde, lubiłam Izabellę Łęcką, tego i tak nie można wybaczyć!>)

niezłe?
Boziu...

Tak, najgorsze jest to, gdy nie można odciąć się od przeszłości. Świetna myśl.

Czemmu wpadlam na nia teraz...nie wiem. Moze wlasnie bo czuje dokladnie tak jak to wyrazilas.
Mowi sie, ze slowami nie mozna okreslic uczuc....
___________________________________________
Najlepszy przyklad jaki kiedykolwiek przeczytalam.

Pozdrawiam.

Doreen,
to najpiękniejszy komplement, jaki 'autor' może otrzymać.
Dziękuję.

noszę tę myśl ze sobą od zeszłego roku
przetwarzam, piszę, wymawiam, dziele się nią
'używam' jej notorycznie

nie zwróciłam uwagi na to czyja ona, po prostu była
dzięki za to że jest