Nazwiecie mnie wariatką, ale ja jestem taka sama, jak wy, jednostka z waszej gromady, moja niemoc jest waszą niemocą, jam jest to, co w nas wszystkich kołacze, owa tęsknota, jak ocean bezbrzeżna, ów bunt przeciw szarzyźnie. Przeto wstrzymajcie się z szyderstwem, abyście we mnie, jak w zwierciadle, nie ujrzeli swoich własnych, wykrzywionych masek. A szacunku mi odmówić nie ma prawa nikt, nawet największy z was, bo ja z tym moim obłędem przerosłam duchowo całe tysiące ludzi rozsądnych i cierpiałam tak, że tego już nawet cierpieniem nazwać nie można(słowa pacjentki).