Zeszyt Życiu, J. W.

Szept bliskiej osoby przy akompaniamencie bijącego serca majstersztykiem, plastrem miodu balsamicznego...

Najpiękniejsza piosenka rozpraszająca życiowe ciernie.

(...)to wszystko należy do przeszłości. Ja jestem inna, więc i on nie mógł pozostać taki sam".

Jakaś część ciebie wciąż we mnie żyje. Nawet gdybyś ty odszedł, ta część by została. Tkwisz we mnie. Jestem twoim odbiciem, ty jesteś moim, żadne z nas nie może już istnieć oddzielnie.

Wolę myśleć że mnie nienawidzisz, niż mieć świadomość,
iż jestem dla Ciebie obojętna, ponieważ myśl,
że zupełnie nic do mnie nie czujesz, byłaby nie do zniesienia.
Nienawiść to przynajmniej jakieś silne uczucie.

Jestem samolubna, niecierpliwa i trochę niepewna siebie. Popełniam błędy, tracę kontrolę i jestem czasami ciężka do zniesienia. Ale jeśli nie potrafisz znieść mnie, kiedy jestem najgorsza, to cholernie pewne, że nie zasługujesz na mnie, gdy jestem najlepsza.

Kiedy cierpimy, to najzwyklejsze, najbanalniejsze rzeczy zyskują w naszych oczach nieoczekiwaną wartość.

Jeśli chcesz mieć dobre serce, musisz mieć też twarde policzki, ponieważ powinieneś się przygotować na to, że ludzie którym pomagałeś i życzyłeś dobrze pewnego dnia staną się Twoimi najgorszymi wrogami i będą krzywdzić Ciebie i tych których kochasz. Ale pamiętaj, wtedy musisz nadstawić drugi policzek, by pokazać, że życie nie jest w stanie Cię złamać.