Zeszyt wiersze, cytlopka

Uwielbiam dotyk Twoich ust
Uwielbiam oczów Twoich toń
Jesteś spełnieniem najpiękniejszych snów
Dajesz mi Sobą wielką moc

Pragnę bez przerwy z Tobą być
Koić Twe smutki, ból i łzy
Żyć pełnią szczęścia, którą dał Nam los
I czule pieścić każdy zmysł

Kocham Twój uśmiech
Kocham Twój głos
Kocham, gdy słońce budzi Cię
Kocham Twój smak
Zapach i blask
Kocham Twą Miłość, Kocham Cię

Kocham gdy marzysz
Kocham gdy śpisz
Kocham radość, która żyje w Nas
Kocham gdy patrzysz
Na mnie jak nikt
Kocham Cię Kochać przez cały czas

Pragnę Cię tulić w dzień i w noc
I chronić przed tym co jest złe
Dbać by cudownie Razem było Nam
By więcej nikt nie skrzywdził Cię

gwiazdy zawieszone

bo między mną a tobą
horyzont daleki

bo między mną a tobą
duchy przeszłości błądzą

bo między mną a tobą
tęsknota płonie

bo między mną a tobą
uczucie w pył się zamienia

bo między mną a tobą
cisza złowrogo milczy

bo między mną a tobą
jedno niepotrzebne słowo
w nicość obróciło wszystko...

Przeraża mnie słowo
"obojętność".
Boję się echa,
która zostawia
po sobie na długo.

Męczy mnie
ciągłość liter,
głośne brzmienie
i wyrazistość.

"Nienawiść".
Moje uszy przyzwyczaiły się
do ciężkich wyrazów.
Rany kiedyś się zagoją,
ale ktoś przychodzi i
rozdrapuje je na nowo.

Chcę, żebyś mnie kochał.
"Kochał"
Miękkie jak poduszka
Ciepłe i miłe.
Lubię go słuchać.

"Miłość"
"Nienawiść"
"Obojętność"

Ciężko mi Cię zdobyć.

Widzę cię - chociaż nie mam oczu
Słyszę cię - chociaż nie mam uszu
Czuję cię - choć nie mam serca

Ty mnie nie widzisz
Ty mnie nie słyszysz
Ty mnie nie czujesz

Nie znasz mnie
Dla ciebie nie istnieję
Jestem powietrzem
Możesz mnie nie zauważać,
lecz
beze mnie nie przeżyjesz

Dzięki tobie nie muszę istnieć
by zasmakować życia
Robisz to za mnie
Ty nieświadomy głupcze...

Jestem niczym
Ale to ,,nic" - to właśnie ja

to ,,ja", które nie istnieje

Kogoś ubyło, ktoś odszedł,
wyszedł ot tak i już,
nikt tego nawet nie dostrzegł,
było, minęło... no cóż...
Widziałam wczoraj człowieka,
z którym mnie lata łączyły,
nadzieja na coś wciąż czeka,
lecz rozum i serce skończyły.
Niech łza tęsknoty popłynie,
serce się wreszcie wypłacze,
niech zawód wreszcie przeminie
i ból gdy znów Cię zobaczę.
Nie każ mi zmieniać siebie,
boje się zmian w nowej roli,
wole być sama, bez Ciebie,
choć w głębi serca to boli.
Żal już jest łez, żal słów,
choć czas będzie uciekać,
możesz tu wrócić znów,
bo ja będę wciąż czekać...

Chcę jedynie patrzeć na spadający śnieg
zanurzę się w chmurach
i pozwolę stopnieć nienawiści w moim sercu
to na nią czekamy od dnia urodzenia
pierwsza gwiazda błyszczy
prawie jak pierwsza miłość

Kochamy tych którzy nie chcą nas znać
Kochają nas tylko ci których nie znamy

przymus nieczystych myśli
i marzeń potępionych przez ludzi
nigdy nie dowiem się jak jest być pierwszą
potrafię tylko spadać
jak wy wszyscy
ślizgając się po cienkim lodzie
topimy się
bo w obawie przed zimnem uciekamy
kruchy jest lód
tak jak bicie mego serca

jestem zmęczona samotnością
pierwszy raz tęsknię za bólem
za pierwszym spojrzeniem
i przeświadczeniem
że po raz pierwszy kocham

Kocham tą która nie chce mnie znać
Kocha mnie tylko ta której nie znam

pamiętam swój pierwszy krok
który mnie do ciebie prowadził

i którym pójdę za tobą
aż na ostatni brzeg tęsknoty

skąd już widać niebo

i będę wierzyć
że istnieją aniołowie

niczym gwiazdy
strąceni na ziemie

przycichło smutkiem bezgwiezdne niebo
gdy klęknąłem przy twoim grobie

pochylony nad wiecznością

kamień oświetlony zniczem
coraz większą się staje tęsknotą

a ten płomyk jest moją całą światłością

lecz zgaśnie gdy blask się wypali
bo twój cień w jasności ukryty

odchodzi coraz dalej

Nie czekaj na słowo „dziękuje”
Brawa czy wzruszenia
Żyj jak prosty człowiek
Bez wyróżnienia

To co robisz
Teraz bez znaczenia
To Ty wyznaczasz granice
Swej pomocy i istnienia

Przyjdzie czas
Gdy zostaniesz doceniony
Kiedy ludzie nie będą już
mieli do kogo zadzwonić