Patrząc na ciebie uczuć nie widzę.
Przewracam i wiercę na wskroś twarz, ręce, łokcie.
Widzę kości, mięśnie, narządy, nerwy.
Nic więcej.
Gdzie to schowane?
Lub tego nie ma.
Wrzeszczę krzykiem czerwonym
w pustkę twego ciała.
Organy ani drgną, żadnego dźwięku
najcichszej melodii.
Lód zmroził powierzchnię.
Uderzam - echo,
jak w jakimś lochu czy innym zgrzybiałym.
Uciekam, ucieknę,
bo zima.
