Zeszyt wiersze, happy_girl

tyle słów
tyle łez
i co ?
i nic
świat nadal istnieje
choć miał zatrzymać się czas

czy wiesz ?
słońce znów wstało
wiatr zdmuchnął chmury
tęcza pomalowała niebo

a jednak coś umarło
wzięłaś to ze sobą
nie
nie jest mi żal

tak prosto się mówi
kocham
lecz trudniej kochać
na zawsze
prawdziwie

ja
kocham
i tak zostanie ...

jutro znów pojedziemy
do Kalifornii
żeby słońcu prztyczka w nos dać
i nie myśleć ile już lat minęło
jak bardzo
zmienił się świat

i nie myśleć ile już lat minęło
i jak zmieniliśmy się
my sami

znów jak kiedyś rękę mi podasz
pójdziemy pustą plażą
gdzieś gdzie słońce zachodzi
by mu na do widzenia
buziaka dać

gdzieś gdzie słońce zachodzi
by mu powiedzieć
dobranoc

jutro znów pojedziemy
do Kalifornii
ten ostatni raz

Mówiłeś, że kiedyś cię stracę
Z oczu, z serca, ze snów
Otworzę okna nad ranem
I nie ujrzę już śladów stóp

Odsłonię wszystkie kotary
Otworzę skrzypiące drzwi
Lecz tylko stare zegary
Łkaniem odpowiedzą mi

Będę się snuła pod drzwiami
Nie dowierzając tej ciszy
Która wypełni mieszkanie
Gdy kroków już twych nie usłyszę

Zostawię otwartą furtkę
Nie domknę do końca bramy
Choć stamtąd nikt nie wraca
My tutaj ciągle czekamy

Miłość przychodzi nagle
I spada na łeb na szyję
Gaśnie powiewem nagłym
Na bezdechu zbyt krótko żyje

Odchodzi bezszelestnie
Nie kłania się przed odejściem nikomu
Czasem wyblakłym gestem
Łzę otrze po kryjomu

Odpływa za mgłą spojrzenia
Jak sen gwałtownie przerwany
Budzisz się a jej już nie ma
W pościeli burzą zmysłów potarganej

Zamyka się cicho jak róża
Gdy płatki przed nocy tchnieniem tuli
Rozpływa się jak kropla w kałuży
Jak seans w magicznej kuli

I choć tak lotna i zwiewna
Niepewna płocha nietrwała
Wśród wszystkich świata zmiennych
Ona jedna jest stała