Zeszyt wiersze, Manian.

Przebarwią się marzeń szafiry
Obeschnie na stopach słów rosa
Ugną się dni pod uczuć ciężarem
Jak złoto nabrzmiałe w kłosach

Pochylą się trawy pokornie
W milczącym pożegnania ukłonie
Słońce ziemię zorzy łuną obejmie
Złoży głowę zmęczoną w jej dłonie

Nim zmierzch zamknie usta łuny różowe
Skryje w mroku czułe dnia tajemnice
Nim wiatr przerwie z trawami rozmowę
Opowiem ci sen, który ludzie zwą życiem

popatrz
kolory tęczy na niebie
i motyl
wbijający się do lotu

posłuchaj
szum drzew
przygrywa ptakom
w ich śpiewie

pytasz
czy świat się zmienił

nie
to miłość
zmieniła ciebie

Jeden telefon wystarczy,
by w krainę marzeń wyruszyć,
Twój głos słodki usłyszeć,
obłoki marzeń poruszyć,
wykuwam więc w skale mych myśli,
Twój obraz oczu zielonych,
i uśmiech Anioła cierpliwy,
co kruszy smutki wytrwale.
Tyś Słońca blaskiem na niebie,
stąpasz po chmur krajobrazie,
zdziwione gwiazdy szeptają,
że nawet księżyc odległy,
zapragnął zabrać mi Ciebie.