Zeszyt Ulubione wiersze, black_balloon

stąpamy po księżycowych łąkach
choć świt zagląda nam w oczy

w pościeli jeszcze pachnie kardamon
a my
spijamy esencję nocy
jak dwie kawy z jednej filiżanki

zamknij cichutko drzwi
nim wyjdziesz za próg naszej szafy

kwiaty nocy są zbyt delikatne
na długie i chłodne dni
byle przeciąg może je zabić
w zbyt chłodne bez twoich szeptów poranki

Nie czekajmy na słowa
tam, gdzie myśli
pragną być wyrażane muzyką
tam każda nuta jest rozmową
a miłość jest dźwiękiem
i dotykiem…

Zamknięta
na klucz
na zamek
na drzwi

Otwarta
na umysł
na miłość
na świat

Uchylona
na rąbek
na tajemnice
na ciebie

Tysięczne myśli
zwarły się w mózgu
wywaliło korki
elektryków brak

o śmierci
rozprasza mnie
twoje milczenie
lecz jedno wiem

nie zmienię się nigdy

zapada się morze we mnie
zmierzch faluje wydmami
giną za horyzontem
białe kręgi wieczności

cyjanową poświatą
łamie się niebo nad nami

pachniesz mi słonym wiatrem
przynosisz smutek garściami
i posypujesz nim skronie
sparzone ust niestałością

Zarosły ścieżki za domem
droga bez ciebie się dłuży
więdną latawce uwięzione
między skrzydeł przęsłami

od kiedy cię nie ma obok
niebo tak często się chmurzy
i czuję na powiekach twój uśmiech
mieni się w kropli deszczu

pewnie znowu nie mogłeś się oprzeć
napotkanej przypadkiem kałuży
przeskakując między chmurami

Dedykowany

dawno nie dotykałam twych ust
drżącymi słów opuszkami
zatarły się na niepamięci piaskowcu
tamtego poranka cienie

a jednak w bezwietrzne noce
smak macierzanki mnie nęci

i kiedy opada dzień ze mnie
czekam tu naga jak świt
na słońca twojego promienie

puść mi
puść ostatni raz
melodramat sprzed lat
obetrę łzę wzruszenia i pójdę
by pamiętać jak to było
nim na ekranie pojawił się napis

koniec ...

Zbieram Twój smak, w jeden kącik ust.
Chowam zapach, by nie wymieszał się z powietrzem.
Zapisuję spojrzenie w kilku miejscach wyobraźni.
Każę skórze zapamiętywać każdy Twój dotyk.
Spisuję słowa na kartkach, które nie istnieją.
Zostawiam ciepłe uczucia na dnie serca.
Jakbym Tworzyła drugiego Ciebie zbudowanego ze wspomnień.
Żeby mieć choć kawałek, nawet, gdy odejdziesz.

parę łez kropel
jak słowa
w ciszy serca wylałem
że ...
to nic
znów noc zapadła

pod powiekami
ukojenie znajdę

I

ciemno mi przed dłońmi
mroczno- nieskalanie
widzieliśmy sny w snach
bezpańsko- naszych
słuchaliśmy bezbarwnych
stóp- odchodziły nieustannie
ten jeden raz …

II

opadały oddechy rozpalone
przyspieszone- roztętnione
w barwach błękitu
rozrysowałam Twoje
dłonie
brzęczała pszczoła, wrzeszczała
gdzieś przy porzuconych
koronkach- bawełnianych zbrojach
trawa bezgłosa
otworzyła się łapczywie
pod naporem stanowczego
pocałunku, dotyku, muśnięcia

jej- jego
jeszcze podzieli krople słów
...na przebudzenie
nie czas –orzekł-
zadrżała…

III

rozmruczała się ta cisza
wszeptana w samotność
rozpłakała się zniecierpliwiona
czekaniem na odchodzącego.