Zeszyt 2. Treny własne, Emilia Szumiło

Stoi w Twoich progach Ojcze, Tato. Przyjmij go.
Utul, by nie doznał krzywd, miał spokojny sen, głęboki.
Nie czuł bólu, strachu, tęsknoty, szczęśliwy był. Utul go,
jak serce moje.

Niech ten dzień niczym mała chwila nie rozdziela go.
Uśmiech w jego sercu, duszy, ustach. Ciepło.

Niech będzie szczęśliwy przy Tobie.

---
dla śp. J.M.
z serii "listy do Boga"

Umierając pożegnał się, dotykając czule moich oczu,
jakby chciał bym na moment patrzyła tylko w niego.
Nie czułam strachu, zaskoczenie. Wlał spokój.

Dłonią przetarł twarz. Zniknęła mgła. Znów widziałam.
Oddalał się pośród nut.

---
20.06.2016 r.
dla śp. J.M.

Zobaczymy się za niedługo, tuż za bramą.
Postoimy z uśmiechem, z nimi. Będzie jak wówczas.

Nie mogłam tego powiedzieć, nie miałam jak.
Ciągle wspominam tamten dzień. Powiem Ci kiedy dotrę.
Powtórzę jeszcze raz.

Dziękuję, Ci za to, że o mnie pamiętałeś.
Nie odszedłeś bez pożegnania. Jestem z Tobą.
Widzisz mnie dobrze, każdy mój krok.
Jesteście razem.

---
dla śp. J.M.

usiadłam zziębnięta
na czarnej ławeczce
liście spadają z drzewa
szron coraz bliżej

patrzę w twoje oczęta
są jak za ostatnich dni
dotykam ust posiniałych
czuję zimno i ból

i choć się ogień wszędzie pali
nie widzę światła barw
cały ten świat jest poszarzały
i taki ciemny

jak sprzed lat