Zeszyt stenariusz uczuć., Cendii

Drogi ludzkie różnymi liniami kreślone,
Barwami rzeczywiste, tonami zmyślone,
Światłem co wyciąga człeka z ciemności i ukrycia
Jest jego godność i sens życia...

Wszystko Ci wybaczę pod warunkiem, że przestaniesz traktować " przepraszam" jak gumkę do mazania....

"Drogi,
siedzę na dyskotece i piszę do Ciebie... Bo może słyszę tę piosenkę i widzę tych przytulonych ludzi, tych całujących się ludzi, tych szczęśliwych ludzi. Bo może ta miłość... Albo może nie widziałam Cię przez tydzień, albo może piszę, bo uwielbiam listy.
Trzymaj mnie... I nigdy nie puszczaj, bo kocham Twój szept, zuchwały, ale cichy i delikatny. Cichy, ale słyszalny, nigdy nie ginący pomiędzy zgiełkiem dnia codziennego. Nigdy go nie zostawię, chyba że w snach. Snach, które nigdy nie będą prawdą. Nie mogą być... Więc przyjdź, powiedz mi, podszepnij do ucha. Będziemy szczęśliwi. Za trzy tygodnie. Za pięć wiosen, a może i dziesięć, ale będziemy. Tylko obiecaj, że mnie nie puścisz.
Wszystko będzie dobrze. Bo życie jest piękne, a może [...]

Samotność, to ta część życia w której to ludzie odtrącają nas, a nie wtedy gdy to my ich odtrącamy.

I gdy już będę się odwracać żeby odejść ,złap mnie za rękę, przyciśnij do siebie i spójrz głęboko w oczy żebym mogła poczuć, że twój oddech bez mojego nie ma sensu