Zeszyt Prowokujące, rikardo

Ludzie są z natury zachłanni. Dostaną ziarno chcą źdźbło, mają źdźbło chcą całe pole. Mając pole pragną mieć młyn, by robić mąkę. Jak już posiadają młyn i tak jest im mało.

PRZYJAŹŃ

Przyjaźń to coś pięknego
Nie zawsze udanego
Przyjaźń ludzi wiążąca
Do poświęceń skłaniająca
Lecz najpiękniejsza
To ta do końca
Gdzie zawsze o pomoc
Do przyjaciela można się zwrócić
Wypłakać się na ramieniu
Gdy smutek łzami oczy zaszkli
Nie ma nic gorszego
Niż odejście przyjaciela drogiego
Jednak dowodem jest na to
Że przyjacielem nie był na lato
Kiedy powróci nie bawem
Do błędu przyzna się zatem
Że przyjaźń jest łez warta
To najpiękniejsza magia świata
Więc starajmy się zawsze
Przyjaciółmi otaczać
Ale tymi prawdziwymi
A nie twarzami fałszywymi
Lepiej mieć przyjaciela jednego
Lecz za to prawdziwego
Nie dopuśćmy do tego
By mówić do siebie samego
Przyjaźń to skarb największy
Żadnej ceny nie posiadający

Byli dwaj bracia. Jeden, młodszy, był chory na raka i lekarze mówili, że niewiele mu pozostało dni życia. Drugi zaś był zdrowy jak ryba i ludzie mówili, iż będzie żył sto lat! Młodszy korzystał z życia, wiedząc, że nie wiele mu pozostało. Drugi, siedział w domu, wiedząc, ze ma czas na jakąkolwiek zabawę. Nazajutrz, starszy dostał wylew. Umarł na miejscu. Zaś młodszy, który cieszył się każdą sekundą, żył jeszcze pięćdziesiąt lat. Jaki z tego morał? :)

Nikt by nie pamiętał o dobrym Samarytaninie, gdyby miał tylko dobre intencje. By przejść do historii, musiał mieć też pieniądze.

Pan Bóg najwidoczniej bardziej od bogatych ukochał sobie biednych, skoro stworzył ich tak wielu.

Ludzie bardziej obawiają się śmierci niż bólu. To dziwne, że odczuwają lęk przed śmiercią. Życie rani bardziej niż ból.