Zeszyt Pod teksetem, dark smurf

Niektórych ludzi ciężko strawić, a wypluć nie wypada.

kwintesencja smaku.

Mimo, że przyciągnęłaś mnie swą urodą.
Zatrzymać musisz mnie już inną metodą.
Nie dotykiem, nie gestami
Tylko rozpal, rozpal mnie słowami

Spraw bym wargi gryzła podczas Twej przemowy.
Bym pragnęła więcej..więcej tej rozmowy.
Zaimponuj mi inteligencja – nie mięśniami i figurą.
Zaimponuj pasją, erudycją i osobistą kulturą.

Nie chcę słuchać przechwał egoisty.
Pragnę opowieści niczym prawdziwego artysty.
I żebyś na koniec dnia zaskoczyła mnie w łóżku.
Szeptając mi na ucho słodkie słowa po francusku.

Chcę szaleć na Twym punkcie, by od słów było gorąco.
By za każdym razem było ciekawie i fascynująco.
Chcę wiedzieć co Cie interesuje, w czym się zatracasz.
O jakie pasjonujące rzeczy swoją duszę wzbogacasz.

Mądrość dla mnie jest najseksowniejsza.
Przyjemność po dyskusji jeszcze barwniejsza.
Więc nie dotykiem i nie gestami..
Tylko rozpal.. rozpal mnie słowami.

~ Natalia K. (Innastronaduszy)

Sposób w jaki zmagamy się z trudnościami, to obraz naszego charakteru, a sposób w jaki zwalczamy jest próbą naszych słabości.

A potem to się skończyło. Nastała zima... Jedna, druga, trzecia. Świat pociemniał, zjesienił się. Może trochę opadł. Nie wiem, co się wtedy ze mną działo. Nie potrafię wytłumaczyć swoim decyzji, myśli. Tylko ten strach, wszechobecny strach, że coś się skończyło, sprawiał że kruszałam. - Nie będzie więcej żadnego początku - dudniło mi wciąż w głowie.
Myliłeś się. Wcale nie było tak, jakbyś nie istniał. Wszystko przypominało mi o tobie. Poranna kawa. Wyjście do pracy. Spotkania ze znajomymi. To ciągłe wyrywanie się z domu, jakbym wraz z twoim odejściem zapuściła w nim korzenie. Codziennie nosiłam ze sobą nóż, by obcinać sobie końce.
Dziś jestem spokojniejsza. Łatwiej mi się doczołgać do drzwi, kiedy ktoś nachalnie próbuje sprawdzić, czy jeszcze oddycham. - Jeszcze tak - myślę. Bo przecież coraz mnie mniej. Coraz mniej. Aż w końcu zniknę, jak ty. Pozostawiając po sobie worki nieobecności, których nikt nie jest w stanie wyrzucić do śmieci.

Otwórz się przed kimś nienormalnym, a zobaczysz gdzie skończysz.
Oczy i umysł to nie wycieraczka.

wytycza brwiami
cięciwę wzrok oddany
nastrojem oczu

pochłoną struny
kobiecej wiolonczeli
daremne słowa