Zeszyt Pisane sercem..., TeczowaOna

Na ciosy od niektórych ludzi jesteśmy bardziej przygotowani. Może nawet się spodziewamy, przeczuwamy.

Ale czy można się spodziewać, że krzywdę zrobi nam nasz najlepszy Przyjaciel?
Bratnia dusza?
Niemalże brat?
Towarzysz życia?
Słuchacz wielogodzinnych monologów, w których pośród łez przeklinałam życie?
Obserwator, jak powstawałam i uczyłam się na nowo cieszyć z promyków słońca i kropelek deszczu?

Ja się nie spodziewałam. A jednak...

Minęły dni smutku, tygodnie uczenia się obojętności i miesiąc ciszy.
Aż się spotkaliśmy.
Odegrałam swoją rolę perfekcyjnie. Szczęśliwa, uśmiechnięta, pewna siebie, niezależna, piękna, a w końcu...Obojętna.
Tylko przez chwilę zadrżały mi ręce. Przez ułamek sekundy łzy chciały napłynąć do oczu. Przez moment Serce poprosiło ostatkiem sił, by rozum zapomniał.
Nie zapomniał.

Wróciłam do domu.
Zdjęłam piękny uśmiech i odłożyłam go delikatnie na półkę. Wyjęłam soczewki radości z oczu. Ściągnęłam sukienkę niezależności i obojętności.
I czuję się kompletnie naga...

Tęsknota rozpanoszyła się w każdej komórce mojego ciała.
I będzie mnie toczyć przez kolejne dni, tygodnie, miesiące.

Czy można się spodziewać, że Przyjaciel nas skrzywdzi..?

Nawet kiedy jesteś poza zasięgiem mych spojrzeń
wracam w nasze miejsca wyznaczone czasem
pachnące chlebem, jak wtedy, gdy myślą moją byłaś
i stałaś cała w bieli, tajemnicą poranka i nocy marzeniem

Nawet kiedy odpływam w dal szarej rzeczywistości
wracam do szeptów zielonych i rzęs mokrych od bólu

Za Twą łzę mógłbym zabić

nie pytaj dlaczego...

Boję się takiej miłości
która zniewala
zmysły

Krępuje ruchy
która nie daje odpocząć
w nocy
nie widzi wad
i innych ludzi

Która słodko sobie pisze
choć już nie listy
i przyozdabia się
w kolorowe zdjęcia
i próżne
zachwyty

Która ocieka łzami
w scenach zazdrości

Po prostu
boję się
pozornej miłości.

Uwielbiam gdy jesteś w moich ramionach, bo wiem, że przynajmniej
przez te kilka minut, świat w żaden sposób Cię nie skrzywdzi.

Nocna namiętność

Wietrzyk sprawił, że masz gęsia skórkę
Bezbronna w moich dłoniach
Zamknęłaś oczy
Pełna oczekiwania
Napełniam kielich miłości
Usta wędrują
Zagryzasz delikatnie wargi
Pełna spełnienia
Mam w pamięci słowa
Tą grę, jaka była jeszcze przedtem
Ubrana tyko w żądzę
Wabiłaś kpiąc ze wszystkiego
Nocna namiętność
Szalona jak nigdy
Pełna obrazów grzechu
Uda drżą
Kielich napełniony spełnieniem
Usta szukają
Trafiając do ogrodu rozkoszy
Piją łapczywie
Krzyczysz
Śpiewasz pieśń
Miłością przepełniona

W.A.B

Serce dziś bije jak po maratonie,
i tchu ani trochę złapać nie mogę,
a myśli pędzą jak w galopie konie,
na pamięć już znają do Ciebie drogę.

Nadeszła chwila, po latach czekania,
a może tygodni, to i tak wieczność,
że dojdzie znów do naszego spotkania,
to siła wyższa, coś jakby konieczność.

Wezmę Twą dłoń, byś pochwyciła moją,
udamy się razem na spacer miłosny,
przytulę Cię nieraz, będę Twą ostoją,
poznamy dziś wszystkie uroki wiosny.

Gdy sił Ci zbraknie, wezmę Cię na ręce,
i odprowadzę pod samo mieszkanie,
słodkiego buziaka dostanę w podzięce,
a potem szepnę, "dobranoc Kochanie".

Przepełnione miłością historie

Zamknąłem oczy, mrok mój umysł opętał,
wtem nagle obraz się począł malować,
przedstawiał to, com najlepiej pamiętał,
lecz jakże Twe piękno mógł narysować?

Tu idealna, tam jeszcze lepsza, wyśniona,
aż wyobraźnia swe dzieło podziwia,
tylko czy Pani ze snu, w me proste ramiona
zechce się rzucić i czy jest prawdziwa?

Rozmywa się portret, otwierają powieki,
a Ty leżysz w mych ciepłych objęciach,
Ty, z którą będę żył wspólnie przez wieki,
i Ty z którą będę na ślubnych zdjęciach.

To wcale nie sen, lecz przykład miłości,
prawdziwej, niczym na łące trawa,
że zapominam z tej całej radości,
iż szczęście me, to nie sen, a jawa.

I dopiero, gdy brakło jej uśmiechu, w słuchawce tylko cisza brzmi jej głosem, gdy roztrzaskanym sercem szukałem jej spojrzenia,
a ogród uczuć szemrał pustką,
zrozumiałem...

czego mi brak było,
czego nie ceniłem,
co mogłem mieć, a straciłem...

Dedykowane...

` Patrząc na Ciebie zaczynam dopatrywać się w Twoich pożądających mnie oczach czegoś, czego nigdy mi nie powiedziałeś. Może nie umiałeś ? Nie chciałeś ?