Zeszyt Opowiadania, Arabella

Budzę się rano,
Patrzę na sufit.
Myślę: "Nie myśl. Nie o Nim."

Odwracam się na prawy bok,
Spoglądam na cały pokój.
Myślę: "No i mamy kolejny dzień."

Wstaję z łóżka,
Przecieram oczy.
Myślę: "Ciekawe czy Braciszek już jest."

Gadu-Gadu w telefonie się powoli włącza,
Otwieram szafę, siadam na biurku.
Myślę: "W co się dziś ubrać?"

Znów wyciągam te same spodnie,
Jakiś T-Shirt.
Myślę: "Tak będzie najwygodniej."

Umyta, ubrana, wyszykowana,
Siadam do stołu, śniadanie jeść zaczynam.
Myślę: "Nie chce mi się. Spać, spać, spać."

Rozmawiam na "gg" z Braciszkiem,
Spóźniona wychodzę z domu.
Myślę: "Znów się spóźnię."

Szkoła, lekcje, koleżanki, przerwy,
Oceny, prace domowe, pytania.
Myślę: "Kolejne beznadziejne oceny."

Wracam do domu,
Siedzę przy komputerze, jem obiad.
Myślę: "Już nie mogę. Ale staram się dać radę."

Wieczorem oglądam film,
Rozmawiam z Braciszkiem.
Myślę: "Boże dziękuję, że Go mam."

Robi się późno, wyłączam telefon,
Kładę się spać.
Myślę: "Dziękuję Ci Boże, że mi się udało."

Zasypiam,
Nie myślę.

Kolejny dzień.

Budzę się rano...

-A co by było, gdybyś nagle dowiedział się, że nie umiemy ze sobą rozmawiać? Bo niby wszyscy jesteśmy wolni, może nie z naszym wyglądem, może nie z naszym kolorem skóry, ale możemy być wolni z naszymi słowami i poglądami. Narzędziem szczęścia, kontaktu z innymi, porozumiewania się ze światem. Bo bez słów niby nic nie jest takie samo, szczęście, miłość, smutek, wyznanie. Słowo to oddech, szansa na przeżycie, to jak muzyka czy przystanek po długim, zbyt długim i stanowczo zbyt męczącym biegu życia. A co by było, gdybyś posłuchał swoich rozmów z innymi ludźmi? A co by było, jakbyś dostrzegł ich bezsens? „O której zrobiłeś siusiu?” „Co zjadłeś na śniadanie, bo ja tosta z szynką konserwową, kupioną w promocji za 1.99?” [...]