Zeszyt Myśli, Tecza

Miejsca przesiąknięte zapachem marzeń i spojrzeń. Szepty utopione w zapachu waniliowego latte. Marzenia, które zabrał łabędź przepływając tuż obok. Zalew opatulony wieczorną mgłą. Urok chwili wchłaniasz całym ciałem. Wtedy słowa stają się zbędne.

Może...tak po prostu musi być.
Może...po to są przeszkody aby pokonać je i z podniesioną głową dalej iść.

Szanujesz ziemię, las i zieloną etykietkę.
Uszanuj i mnie, bo też jestem częścią przyrody.

Za każdym razem, kiedy od ciebie uciekam, wracam z jeszcze większym morzem łez wytartym w stary podkoszulek. Dlaczego? Bo mimo, że tak trudno jest mi cię kochać, jeszcze trudniej jest mi wyrzec się tej miłości.