-Czy słyszałaś kiedyś deszcz?
-Oczywiście, nie raz. Uwielbiam odgłos kropel uderzających o rynnę.
-Źle mnie zrozumiałaś, pytam czy słyszałaś sam deszcz, a nie dźwięk spowodowany deszczem.
-Nie rozumiem...
-Mało kto potrafi usłyszeć deszcz, ludzie przepuszczają ten szmer, uznając za nie ważny, inni zaś utożsamiają ten delikatny dźwięk z uderzeniem kropli o metalowy parapet, chodnik lub z szumem wichury pomiędzy drzewami. Sam deszcz można usłyszeć tylko na pustkowiu, gdzie nie ma domów ani drzew, tylko pulchna ziemia. Ziemia niemalże bezdźwięcznie przyjmuje każdą krople. Tak samo jest z miłością... Jesteś szczęśliwie zakochana, co czujesz ?
-Niewyobrażalną lekkość umysłu- każdy problem wydaje się bez znaczenia, bo wiem że bez trudu go rozwiąże, bo wiem że nie jestem sama..., przysłowiowe motylki w brzuchu, aż dech zapiera. Cudowne uczucie.
-Właśnie. Czyli tak jak z deszczem. Nie czujesz samej miłości tylko uczucia towarzyszące jej, które często są przyjemniejsze. Aby poczuć miłość trzeba być na pustkowiu gdzie dookoła usypana jest ziemia, jeśli tego nie zrobisz możesz pomylić miłość ze zwykłym zauroczeniem, które ma identyczne objawy...
Usiądź w swej samotni, zamknij oczy, wsłuchaj się w swoje serce i odpowiedz czy to co słyszysz to deszcz czy odgłos uderzeń kropel o rynnę.
