Zeszyt darkness, jacollo7721

Zbyt ciemno, by spojrzeć w gwiazdy i marzyć,
by dostrzec uśmiech na czyjejś twarzy.
Zbyt wrogo, by choć przez chwilę wierzyć,
że coś dobrego się zdarzy.
Zbyt tłoczno na tej ziemi, by znaleźć przyjaciela.
Tego prawdziwego, który zawsze wie, co cię boli, co szczęście zabiera.
Po prostu zbyt strasznie w tym świecie z horroru,
który jest jak cmentarz tych,
co mieli marzenia lub miłość i dla nich umarli.
Bo, tak naprawdę, po naszym świecie chodzą dzieci, nieczuli i zmarli.

kałuża krwi na jezdni
memento chwili
kolejne życie odeszło do historii
wraz z całym bagażem
marzeń i snów

wczoraj spadł deszcz
zmył
została pamięć
i cichy grób

zamknięty w klatce swoich lęków
spętany kajdanami mrocznych urojeń
z niemym krzykiem zamarłym na ustach
uciekasz w świat narkotyków

nie chcesz wracać bo tak boli
zostałbyś w tym pół życiu na zawsze
lecz oni znów siłą cię ciągną
do sali znaczonej sterylną bielą
by poddać torturze odtruwania
wciąż powtarzając że wszystko będzie dobrze
a ty chciałbyś krzyczeć lecz nie możesz
by odeszli
zostawiając cię w świecie narkotycznej iluzji

pędzisz na koniu
w mrok
widzisz przed sobą ognistą kulę
już nie słyszysz
przeciągłego pisku gdy na ekranie pokazała się kreska
uciekłeś z klatki ...na zawsze