Zeszyt cuda:), jałowiec

Mam na myśli to, o czym mówiliśmy: że się tylko żyje. Przecież żyje się i tak, niezależnie od wszystkiego. Według mnie chodzi o to, żeby to mnóstwo ważnych, bardzo istotnych rzeczy, które każdego z nas stale otaczają, umieć przemyśleć, przeżyć, zdobyć. Tyle jest najrozmaitszych możliwości, że włos mi się jeży na karku, gdy o nich pomyślę. A w samym środku tego wszystkiego siedzę ja - i jestem oczywiście najważniejszy.

Przez ręce mówią nasze czyny,
tak jak z obfitości serca mówią usta.

/Ew.Mateusza 12,34 b

Siedzę drugi dzień, nie wychodząc z domu, z zasłoniętymi roletami, oglądam dramaty a jednak kocham to życie. Bo gdyby nie to życie, nie mógłbym kochać.

[...] próbowałem tłumaczyć rodzicom, że życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

Nie wiem co czuł Adam, kiedy stracił Ewę, ale podejrzewam, że Bóg pierwszy raz zobaczył tak smutny widok.