Zeszyt bo..., zakochaneniebo

1995

Mój kolega
jest odpicowany
zamówił fotografa
by pokazać tors depilowany

Przyniósł do mnie zdjęcia
i pyta czy warto było
zamieścić swoją twarz
na targu niewolników

Ja mu na to
Radek
tyle za to dałeś
jesteś w banku twarzy
z przyszłością świetlaną

Może ktoś cię znajdzie
zmieni żywot szary
będziesz pławić się w luksusie
jako człowiek znany

Patrzę na te zdjęcia
a on jak kogucik
w hawajskiej koszuli
pręży się dumnie
a później w toplessie
gładki pod pachami
z trzydniowym zarostem
w ciemnych okularach

2012

Spotkałem go po latach
w fabryce pracuje
wytwórnia reklam
go nie potrzebuje

Szlag trafił inwestycję
w solarium wizyty
została w sercu gorycz
i hemoroidy życia

O wpół do miłość
czekam
na peronie
z kwiatami
na jej twarz

przez stukot
i pisk
maszyny
widzę jej uśmiech
w każdym
szaleńczo znikającym
oknie

postój
zastój
cisza oczekiwania
milczenie nadziei
drżący oddech szczęścia
gotowego wyjść
zza rogu dworca
gdy tylko
spotkają się
jej oczy z moimi
oczami

stukot obcasów
o stary chodnik
echo kobiecości
odbija się od ścian
zapach perfum
w ciężkim powietrzu
echo namiętności
obiecanej

i ten rozdzierający
oczekiwanie
gwizdek
konduktora

o wpół do miłość
czekam
na peronie
z kwiatami
na jej twarz

peron pustoszeje
echa milkną
kwiatki więdną
pociągi nie przyjeżdżają

o wpół do śmierć
katuję się
obrazem
jej uśmiechających się
kiedyś
ust

i umieram