Zeszyt Angel19, Angel19

Przez te kilka wspólnie spędzonych chwil nauczyli się siebie.Nauczyli się być jednością.On pokazał jej jak czekać na następny dzień , a ona przywróciła mu wiarę w jego sens...

...Tak , wciąż tęsknię za tamtym dniem.Chyba za dobrze pamiętam , a kiedy na chwilę zapominam , to piosenki , wiersze ,obrazy , miasta , parki pamiętają za mnie.

Bo czasem największa radość która sprawiała nam sens życia zamienia się w bezsensowną walkę o lepsze jutro.

Otworzyłam swój pamiętnik, do ręki wzięłam długopis. Dawno tam nie zaglądałam, a przydałoby się coś skrobnąć. Po dłuższej chwili namysłu doszłam jednak do wniosku, że znacznie lepiej byłoby opisać przeszłość. Każdego dnia się coś działo, coś się zmieniało, coś rozkwitało i więdło, byłeś Ty, byłam ja, byli przyjaciele [...] Dziś nawet nie mam co opisywać. Czuję się tak jakbym stała w jednym miejscu, w bezruchu. Nic mnie nie cieszy, nic mnie nie martwi, czuję równowagę, która tak bardzo mnie przytłacza. I już nie wiem, czy ten stan jest dobry.

-To oczywiste, że charakter jest najważniejszy.
-Więc dlaczego nie chcesz z nim chodzić?
-Bo mi się nie podoba...

I rozbudziłeś bezmyślnie te wszystkie pragnienia które trzymałam w zaciśniętych rękach.Bałam się je wypuścić na glebie.
A gdy nagle zostały wypuszczone Ty oddalasz się mówiąc ze nie chciałeś mnie w sobie rozkochać...

Oddała innym tak wiele swojego serca, a jednak mimo kolejnych porażek
wciąż idzie dalej i szuka osoby, która wreszcie na to serce zasłuży.
-Wiem, że gdzieś tam jesteś. I odnajdę cię.