Zeszyt ., ramoneska

Kiedyś sądziłem, że jestem twardzielem, ale uprzytomniłem sobie, że to nieprawda. Byłem słaby i osłaniałem się grubym pancerzem, raniłem ludzi, żeby oni nie mogli zranić mnie, myślałem, że na tym polega bycie twardym, ale się myliłem. Bycie twardym przejawia się tym, co robimy teraz. Odbudowaniem, dokonywaniem zmian, naprawianiem szkód, stawianiem czoła lękom.
Jeżeli mi się uda, to dopiero wtedy możesz nazwać mnie twardzielem.

Są tacy, którzy tak się zatracili w czynnościach,
że nie mają Czasu pomyśleć o uczuciach.
Na koniec dnia tych czynności padają przed tv, która ich usypia.
Oni nie mają czasu myśleć nad sobą, o sobie, w sobie,
nie czują bólu pustki i głodu ciepła
Tacy ludzie nie potrzebują miłości, czasami tylko seksu

Są ludzie, którzy się poparzą od zapalniczki i tyle sie z tego nauczą, że za jakiś czas włożą głowe do piekarnika.

Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej. Z tą wiarą lżej im, będzie żyć i umierać.