"Komuś w drogę teraz"
Z szybą jej do twarzy
Przylepiona w autobusie
Znosi
Słońce, odwracany wzrok
Punktualnie
Wsiadam w uciekający linii
Sto pięćdziesiąt ileś smok mechaniczny
Skoro uciekł
Można w ławce się zatopić
Na przystanku przecież
Zbiórka zaspanych pasażerów
Oprócz niezadowolonych tuzów
Ktoś w rozkładzie zanotuje
Spóźnione o minutę całego życia spotkanie...
Autor
31 August 2012, 11:05
Ktoś w rozkładzie zanotuje
Spóźnione o minutę całego życia spotkanie...Sumując rzeczywistość...
Czuję to...30 August 2012, 23:32
...o 22:09 wsiadałam do autobusu razem z nimi. Zmęczona wszystkim. Biegiem. Myśleniem. Ciągłym pamiętaniem, że trzeba to i tamto, i jeszcze o tym.
A po powrocie do domu, prawie półtorej godziny później czytam ten wiersz. Więc nie dziw się, że kradnę do zeszytu.Pozdrawiam...