Menu
Gildia Pióra na Patronite

Żegluga

Zostawiam na brzegu
Pochmurną rzeczywistość
Odpływam w inny świat
Na oceanie weny

Stawiam maszt metafor
W który dmie wyobraźnia
A okręt oddala się
Od brzegu codzienności

Sterem staje się pióro
Które pachnie wolnością
A papier składa się sam
W małą białą żaglówkę

Na ogromnym oceanie
Pośród bezkresu
Gdy wena się kończy
Żeglarz szuka przystani

Porty są takie szare
Wyspy kuszą rajem
Z zakazanym owocem
Karą będzie bezludność

https://www.youtube.com/watch?v=ZEkJLrwPt9c

103 049 wyświetleń
1195 tekstów
141 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!