Menu
Gildia Pióra na Patronite

to nie mógł być sen

znam tę drogę na pamięć
wysokie schody kończące się niebem
niewidome na niejedno okno
staruszki kamienice

biegłam twoimi śladami
ale nie podałeś mi dłoni
zostawiając jak buty przed progiem

nie możesz iść dalej
mówiłeś

na chodnikach dudniły już kroki
mruczały przebudzone tramwaje
tuż za rogiem zaczynało się życie

137 922 wyświetlenia
1393 teksty
282 obserwujących
  • 28 November 2016, 15:40

    Bardzo ładny i taki smutny zarazem
    zezowate szczęście nieoszlifowanym bursztynem przekupione
    ''tuż za rogiem buczały tramwaje "

  • 28 November 2016, 15:32

    Madź, sugerujesz, że w Twoje strony można tylko zabłądzić? O nieeee, smoki lubią... pośród mchu i paproci
    kosztować niewieściej dobroci. :P:D
    Rogi mam... schowane. :D
    :))

  • giulietka

    28 November 2016, 08:14

    haha, już mi lepiej;)
    Art widzę, że zabłądziłeś w moje strony, albo (w)puszcza mnie ktoś tu w kanał;)
    ...ale kto wie, co kto ma za uszami tudzież rogami:)

  • 24 November 2016, 19:36

    Madź, strasznie listopadowe masz sny...
    A któż to wie, co jest za rogiem???
    https://www.youtube.com/watch?v=9fxSfSknosE
    :P
    Sorrki, że żartuję, ale wolę Cię uśmiechniętą. :)
    Miłego wieczoru. :))

    Video 9fxSfSknosE