Menu
Gildia Pióra na Patronite

Okruchy życia...

Zbyt dużo w ludziach zła
a tak niewiele miłości
wokół tylko wojna trwa
w imię moralności…

Czyż nie lepiej usiąść razem
w kręgu połączonych dłoni
i posłuchać swoich marzeń
i zło pięknem poezji przegonić…

Cieszyć się człowiekiem, kwiatem, motylem
dając pomoc w biedzie w smutku i w chorobie
bo wartości życiu nadają tylko te dobre chwile
ofiaruj więc je innym a ofiarują je też tobie…

189 977 wyświetleń
1575 tekstów
600 obserwujących
  • agniecha1383

    29 August 2012, 21:46

    Gorąco Cię pozdrawiam Gerardzie a wiersz...co tam wiersz!:)
    Jak zwykle pięknie napisany:)

  • Seneka 18

    29 August 2012, 18:27

    Grażynko nie tylko cieszę się życiem każdego dnia, ale też każdą drobnostką, jaką dzień niesie…uśmiechem…motylem…piórkiem .Dziękuję Ci, że zajrzałaś…
    Stachu…to tylko wędrówka…spacer wśród kwiatów…kwiatów, które noszą Wasze imiona .Fajnie, że wróciłeś…
    Romku jak zawsze piękne Twoje słowa…dzięki takim słowom i takim ludziom zawsze znajduje się jakiś sens…Dziękuję…
    Małgosiu do szczęścia jest ta sama odległość, co do człowieka…wystarczy wyciągnąć dłoń…Oczywiście pozdrowię rumiankową królewnę…jak wróci z pracy .Dziękuję…
    Beatko…człowiek może wiele…bardzo mądre słowa…wszystko jednak zaczyna się od uśmiechu i podania dłoni…
    Irku [...]

  • Elizabetta

    29 August 2012, 11:56

    Ciepło i przyjazna dłoń wypływa z Twoich wierszy Gerardzie, bardzo miło się je czyta:)

    Pozdrawiam:)

  • M44G

    29 August 2012, 11:54

    Mam nadzieję, że choć przez sekundę będzie tak na tym świecie. Ładne pozytywne przesłanie.

  • Insomniaa

    29 August 2012, 10:22

    piękny, dojrzały wiersz.

  • Gaia

    29 August 2012, 09:24

    Człowiek może wiele, jeśli tylko chce. Czasem czarne słońce zasłoni mu oczy i idzie jak ślepy, pytając głuchego o drogę. I zdarzy się tak, że trafi nie tam gdzie chciałby być najbardziej. I sroży się i złości, rzucając byle co i byle jak dookoła. Jednak zawsze znajdzie się coś lub ktoś, żeby zawrócić. Oraz odnależć słońce jasne, co zalśni radością. Jeśli tylko chce..

    Ostatnie wersy twojego wiersza Gerardzie są bardzo wymowne i stanowią istotę bycia tu i teraz. Pozdrawiam.

  • R.A.K.

    29 August 2012, 08:03

    Gdy Świat zdaje się nam piękny a wokół mnóstwo wspaniałych ludzi…
    doznania te, karmą zmysłów niechaj będą… póki ktoś nas nie obudzi.

    Pozdrawiam Gerardzie.

  • torpeda10

    29 August 2012, 07:58

    Gerard nie zwalnia tempa:) jak zawsze cudownie...

  • 29 August 2012, 07:40

    cieszmy się życiem każdego dnia
    niech barwami miłości się mieni...
    darujmy ciepło które płynie w nas
    a będziemy żyć między szczęśliwymi...

    Pozdrawiam i życzę pięknego dnia :)))