zaropiałe oczy prozy

Słońce wstało lewą nogą, wydaje się ponure, nieatrakcyjne, ale... sąsiad z przeciwka ma inne zdanie.
Pozdrawiam. :)

Mirku, nie pomyślałabym, że aż tak.

M. cieszę się, że zobaczyłaś barwy.

Anastazja, doceniam, że przeczytałaś choć ja nie poeta :)

Ładna hmm ...

Cynamonku, to tylko wstaje dzień przy ruchliwej ulicy.

Nicola, taki dzień jak codzień , Miłego :)

Tak to jest, kiedy człowiek jeszcze by pospał, świt w przedbiegach, a tutaj zza okna jajecznica na boczku, motocyklista łapiący ostatnie dni sezonu na motor i opary paliw... oczy jeszcze zaropiałe snem i proza...

Dziękuję Wam pięknie za opinie :)

puenta znakomita. Za. Miłego:)

I to jest właśnie twórczość: malowanie kolorami wydobytymi z głębi siebie!

Jakbym Balzaka czytał.