kwiaty pamięci

zapłakałaś
bez łez
ich brakło już tak dawno
na krańcu świata
tuż za rogiem

nie przyszedł nikt
łez nie otarł
we mgle świtu
ciemności wieczoru

kamienny anioł
krwawymi zapłakał łzami
deszczu kroplami
zmywanymi
strumień czerwieni
użyźnił kwiaty

polne kwiaty
twojej pamięci