WIECZÓR

Zapach siana i rumianku
mięty, wonnego majeranku.
Świerszcz do ucha przygrywa
zmrok już kształty rozmywa.

Jeszcze niebo zrumienione,
zachodem słońca różowione.
Nawet liść się nie porusza
rozkrzyczana cichnie dusza.

Artyści wieczorny koncert dają,
bez wytchnienia dzisiaj grają.
Cyk, cyk...ta gra tak wzrusza,
świat do słuchania zmusza.

Gdzieś nieśmiało ćwierknął ptak,
spóźniona pszczoła gubi trakt,
zasłuchana, skrzydła składa,
podziwia, jak gra wieczorna cykada.

Melodia jedyna, koncert w górach...
Dłonią nieba sięgam, płynę w chmurach.
Głowę na miękkim opieram zagłówku,
urokliwy ten wieczór, w Jarnołtówku.