[w klatce lęków]

zamknięty w klatce swoich lęków
spętany kajdanami mrocznych urojeń
z niemym krzykiem zamarłym na ustach
uciekasz w świat narkotyków

nie chcesz wracać bo tak boli
zostałbyś w tym pół życiu na zawsze
lecz oni znów siłą cię ciągną
do sali znaczonej sterylną bielą
by poddać torturze odtruwania
wciąż powtarzając że wszystko będzie dobrze
a ty chciałbyś krzyczeć lecz nie możesz
by odeszli
zostawiając cię w świecie narkotycznej iluzji

pędzisz na koniu
w mrok
widzisz przed sobą ognistą kulę
już nie słyszysz
przeciągłego pisku gdy na ekranie pokazała się kreska
uciekłeś z klatki ...na zawsze