Zabłądziłem wśród ludzi
Pisząc melodię, którą słyszałem
Zanim znalazłem się tutaj

Ludzie są głusi
Bo uszy służą przecież
Do noszenia okularów
By wszystko widzieć
Bo to co nie widać
Nie istnieje w ich niemaniu

Zapisuję nuty
Wymarły to alfabet
Bo treści nie zobaczą
Oczy, trzeba go poczuć

Nie znajduję sposobu
Jak zawołać
Gdy ktoś odwrócony plecami
A przecież nie słyszy

Boję się stracić słuch
Gdy wyjdę między ony
Tylko po co krakać
Skoro nikt nie słyszy

Mam kiepski wzrok
Nie widzę sensu,
gdzie widzą go inni
Zdaję się na słuch