Indygo

W żarliwości indygo
twych źrenic świtem
nieśmiało w progu
czeka

Motylim rzęs trzepotem
szeptem wzorzyste
nasłuchiwanie
odlicza

Taka niezdarna jest
i w pląsie swym
kroki myli
wciąż

A jednak tak bardzo
cierpliwa jest
i choć się dziwi
trwa

Moja Nadzieja