By zakiełkować słowami

wyciągam ręce po jeszcze
ale sama nie wiem, co chwycić w dłonie

bo nie wystarczy stać
i jak konar wrastać w życie, tym mocniej
by pustkę stworzyć większą od siebie

w słowach leżę na papierze,
pomięta w przestrzeni
co skrywa bez maski prawdziwe twarze

zawsze tam czytaj, na marginesach mnie nie ma
ja będę kiełkować powoli
(09.11.2011)