ułomna skrzydlatość

Madź, tylko smoki wiedzą, że zimne jest w środku rozpalone. ;)
Cała przyjemność po mojej stronie. :P
Dobrej nocki. :))

Art, najpierw mnie odkryłeś a potem roztopiłeś, tylko smoki potrafią tak dmuchać na zimne';)

Bronek, bardzo romantyczne, aż trochę nierzeczywiste, ale za to jakie piękne zakończenie tej bajki:)

Dziękuję Wam za ciepłe myśli w ten, mroźny u mnie, poranek:)

chyba weszłaś mu w serce, jak wybiegłaś na boso, a on ciebie wziął na ręce, i pokochał

W sztucznym świecie, sztuczni ludzie tworzą idealnie sztuczne sztuczki...
Ułomność? To nie ułomność, to hologram autentyczności, królewska pieczęć prawdy.
Bo ona jest zawsze na horyzoncie... bezpieczna, by jej nikt nie skradł i na tyle bliska,
by ją podziwiać... i prawdą tworzyć prawdziwą Sztukę.
Madź, Ty masz niejedną parę... skrzydeł. :))

eM, to nie była przerwa w pisaniu, to był brak przerwy w codzienności:)
Ale zaglądam często do Ciebie, po cichutku, i wzdycham całkiem już głośno do Twojej twórczości.
Postaram się nie znikać!

Natalio, kiedy czytam takie komentarze, to czasem myślę, że nie jestem u siebie na koncie:) Ale widzę Twoją częstą obecność i dobre słowo, które nieraz zostawisz i jestem Ci za to ogromnie wdzięczna, nawet wtedy, kiedy nie zawsze mam czas to okazać.

Kamil, mimo wrodzonej skromności, dobrze rozszyfrowałeś o czym mówię:) Niemniej balsam na serce takie pocieszanki, więc mów do mnie jeszcze... ;)

Bardzo, bardzo Wam dziękuję, a jeśli czasami chciałabym pomilczeć, to tylko dlatego, by Was nie zanudzić, bo Wasza intuicja emocjonalna i mądrość to bardzo wysoka poprzeczka, którą stale mi podnosicie, za co z serca dziękuję!
:)

Ze swojego nikłego "doświadczenia" mogę powiedzieć, że przerwy w pisaniu są dobre, ale nie za długie. Kiedy trwają zbyt długo, to nawet limeryk o kocie filemonie ciężko sporządzić. A jeśli chodzi o ten wiersz, to jeżeli czujesz jakieś wypalenie, to nie przełożyło się to szczególnie na tekst. Trzyma poziom. Ale pisanie to na tyle indywidualna rzecz, że wszelkie normy i schematy są bezprzedmiotowe, i liczy się tylko własne odczucie. Ja zawsze czekam na Twoje teksty, więc głowa do góry i nie wypuszczaj pióra. ;)

'' wypłukałam szyby tęsknotą '' niezwykłe porównanie
albo '' od cierpliwości nie przybyło mi piór tylko czasem bolały kolana '' niezwykłe , chciałabym gdzieś spotkać tomik z Twoimi wierszami , zakochałam się w nich pamiętam '' od pierwszego wejrzenia'' dawno temu ,
dzisiaj wracam po raz trzeci do tych porównań namalowanych codziennością w miłości bliźniego ukrzyżowanej , są śliczne .
miłego dnia

Jaką znowu giulietkową przerwę?
Przecież dopiero wróciłaś z przerwy :)
A bez Ciebie to tak, jakby nikogo nie było...

Samemu serce nieść jest ciężko.
I nazbyt zimno, gdy się nadaremnie czeka u drzwi otwartych na oścież.
Ale nawet między kwiatem a zapachem, jest miejsce na miłość, w imię której poczynają się wiersze :)

Bardzo ładny
Pozdrawiam

Drogi M, ja po prostu czasem wszystko widzę inaczej, taki nieudowodniony Asperger;)
Chciałam wyrazić ile potrafią ważyć skrzydła i jak ciężko udźwignąć miłość w pojedynkę.
Ale nawet takim koślawym skrzydłem jak moje czasem kogoś można przyciągnąć do siebie;)
Tytuł to taka parafraza do 'anielskiej cierpliwości', której nigdy nie miałam.
Fatalnie mi to wyszło, wiem, ale wypadłam już dawno z pisania i jak widać czas na dłuższą przerwę:)