uśpieni

wtulona
w permanentną ciszę
oparta na mej świadomości
zamykasz w słowie cały nasz świat

ja zbudzony z myśli
całuję zapach twój
zostawiony w żrenicach nocy
wspomnieniem namaszczam związek
dwojga zapomnianych

wieczór ostatni sprawiedliwy
świadek spełnienia

muskałem nagie usta
oddechem żaru
oczami pieściłem odbicie
bieli na twarzy
w alei księżycowej
prowadziłem na szczyty doskonałości
i wierzyłaś w dzień następny
aż przyszedł ranek
i prawda
oślepiła naszą miłość.