Menu
Gildia Pióra na Patronite

wszystko

wszystko zrobiłam
aby zapomnieć
uciekłam od wspomnień
spaliłam stare fotografie
zniszczyłam stare pamiętniki
i to - wszystko - co przypominało mi
POLSKĘ
nie pamiętałam o jednej rzeczy
SERCU
żyje za oceanem
za tysiącami mil
bije
czeka cierpliwie na powrót ciała
aż na reszcie uschnie
jak liść jesienny
obity wiatrem i deszczem

23 998 wyświetleń
235 tekstów
6 obserwujących
  • fyrfle

    10 August 2017, 11:20

    Czyli, że umarł kraj niech żyje kraj nie istnieje.

  • jesienna mgła

    29 May 2017, 01:07

    Akurat pisząc ten wiersz myślałam o moim ojczystym kraju Polsce :) hm ale każdy ma prawo interpretować jak chce poezje :) w tym czasie przebywałam za granicą daleko od ojczystego kraju. Ból i tęsknota dosłownie wyniszczały mnie :) stąd tyle było we mnie żalu może nie oddanego w tym wierszu ale w poprzednich dwóch ... jak poczytasz poprzednie to zrozumiesz :)

  • fyrfle

    21 April 2017, 13:20

    Z wiersza płynie morał.
    Duch i ciało kobiety potrzebują ducha i ciała mężczyzny.
    "Umarł król, niech żyje król", "bo kto umarł ten nie żyje".