ludzki świat
Wszystko się kończy,
W końcu spada kurtyna,
Teraz mamy antrakt.
Później znów będziemy na scenie,
Tej samej, ale innej jednocześnie.
Nowe twarze, nowy świat,
Pamiętaj, musisz się wczuć w ten klimat.
Wszystko czym teraz żyjemy,
Wszystko czym się przejmujemy,
Nagle gdzieś zniknie, ominie nas,
zniknie szybko z naszego życia,
Jak ptak, migrujący na nowy świat,
I pozostanie tylko blizna, słaby znak.
Osoby, z którymi przebywamy,
Przeżywamy najlepsze chwile,
Wybierają inną ścieżkę,
Rozdziela nas marzeń blask i zastępują nas.
Mijają lata, mija czas,
Skleroza uczuciowa uderza w nas,
Nic dla siebie nie znaczymy,
Nic już o sobie nie wiemy.
Kończy się antrakt,
Zaczyna się nowy akt,
Więc rozłóż skrzydła,
I poleć jak ptak.
Zaczynasz wszystko od nowa,
Czysta karta, to sedno tego słowa,
To teraz Ty decydujesz,
Czy podwinie Ci się noga.