Menu
Gildia Pióra na Patronite

ludzki świat

Wszystko się kończy,
W końcu spada kurtyna,
Teraz mamy antrakt.

Później znów będziemy na scenie,
Tej samej, ale innej jednocześnie.
Nowe twarze, nowy świat,
Pamiętaj, musisz się wczuć w ten klimat.

Wszystko czym teraz żyjemy,
Wszystko czym się przejmujemy,
Nagle gdzieś zniknie, ominie nas,
zniknie szybko z naszego życia,
Jak ptak, migrujący na nowy świat,
I pozostanie tylko blizna, słaby znak.

Osoby, z którymi przebywamy,
Przeżywamy najlepsze chwile,
Wybierają inną ścieżkę,
Rozdziela nas marzeń blask i zastępują nas.

Mijają lata, mija czas,
Skleroza uczuciowa uderza w nas,
Nic dla siebie nie znaczymy,
Nic już o sobie nie wiemy.

Kończy się antrakt,
Zaczyna się nowy akt,
Więc rozłóż skrzydła,
I poleć jak ptak.

Zaczynasz wszystko od nowa,
Czysta karta, to sedno tego słowa,
To teraz Ty decydujesz,
Czy podwinie Ci się noga.

1518 wyświetleń
19 tekstów
0 obserwujących
  • krysta

    22 May 2013, 15:49

    ładny wiersz :)

  • Gunia76

    22 May 2013, 13:24

    o dorastaniu... ładnie...prawdziwie.