Nowi ludzie

Nowi ludzie

Wszyscy pochodzą z ogrodów
Ziemi prawdziwej
Orki jesienią
I traw pylenia

Wyszli na służbę do miasta
Pomiędzy betony
Pobledli i zmiękli
Papiery czytając

Muskają powierzchni
Osądzą na oko
Wyrzekną dorobku
A forma nad treścią

Nie ugną do ziemi
Trudami zmuszeni
Wyrosną im garby
Na własny swój sposób

Uniosą zachwytem
Nad ramą skrzywioną
Słowami co będą
Dziejowym terrorem

Nabiorą pewności
Nad miarę swej wiedzy
Wykrzyczą bluźnierstwa
I wiatry polubią

Uznają się władni
Do rzeczy nazwania
Nowi ludzie
Mądrzejsi od Boga