Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wszyscy no może trzy czwarte stanu poetyckiego
Piszą o nadziei i tęsknocie do przeszłości
Do nieba i piekła wznoszą marzenia
I wspomnienia o miłosnych uniesieniach.

Pragną wciąż pragną wciąż miłosnego szału
I ze wstydem ale idą po receptę
Na cudowną niebieską życia tabletkę
Nawet wbrew zapewnieniom koleżankom z róży

Hm tak nie wiele trzeba nam i wam
Żeby życie to szczęścia był dzban
Chłopu Boże daj babę babie Maryjo wyproś chłopa

Życie to nie są trzpiotek złudzenia
Życie to nie książkowy książe
To rodzina dzieci praca ale w sumie ciekawa konieczność

297 715 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
  • fyrfle

    10 January 2018, 20:19

    Dziękuję za za trochę mądrych słów. Pozdrawiam.

  • 10 January 2018, 16:23

    tam, gdzie nadziei niedostatek, gdzie morze tęsknoty,
    gdzie marzenia i wspomnienia usychają z pragnienia

    poezja wytryska z kamienia

    W sumie masz rację, tylko wtedy samo życie staje się poezją. :)
    Dobry, praktyczny i oparty na mocnych fundamentach tekst.

    Pozdrawiam. :))