Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wstała
Czekała
Patrzyła
Myślała
Czekała
Analizwała
Upadła
Płakała
i nadal czekała
Umarła lecz czekać nigdy nie przestała
Po śmierci wciąż czeka,
tyle że w bezruchu
Z zamkniętymi oczami
splecionymi rękami
i tak już od 100 lat
100 lat samotności
w jej sercu gości

nikt nie chciał jej znać
nikt nie chciał jej kochać
nikt nie chciał dotykać
jej ust swoimi zamykać
nikt nie chciał zobaczyć co w jej sercu siedzi
nikt nie chciał zdobyć tej wiedzy

Samotność - tak wielu dotyka,
tak wiele światów przedwcześnie zamyka

4092 wyświetlenia
30 tekstów
0 obserwujących
  • motylek96

    16 October 2010, 23:12

    Podoba mi się.
    zanim doczytałam do końca chciałam spytać kto cię zainspirował do wiersza.Doszłam do końca i się dowiedziałam...