Poeci Poezja

"Wśród przestworzy samotnie
Krąży zbłąkany glob "
Josif Brodski

Przytłoczony bilonem i niesiony banknotem
Przeważnie krąży poeta
Aż bardzo bardzo dziwne
Ale nie widzi ogromności belki

Nie błądzi
Jest wyrafinowany
Wie z kim trzymać
Resztę trzyma deprsja

Rano więc szuka na trzepaku synagorlic
I próbuje odlecieć
Na skrzydłach Pegaza
Więc Anioł Stróż ma zapieprz

Krzyczy wyszarpując mu głowę z chmur
Tu jest proza prostuj giry stój
Z nią będziesz szczęśliwszy o limeryk
Potem żona dzieci i spacer

Zapamiętaj ten liść jak wirował
Od Boga w Ziemię
Być może tańczył do muzyki słońca
Albo tylko doznał pomieszania grawitacji

Wychodzi na to że poezja
To nauczycielka głodna mądrości
Żeby karmić tłumy czyniące sobie dobrze
A ją treścią cokołów

Dziwne to wszystko Ukochana
Jak nie podpaść pisząc
Że tak naprawdę to nie wiem
Pod prąd też nie widzę się w tej chwili...

Są jeszcze wiersze na szczęście
Trochę treści z krwi i kości
Trochę metafory i porównania
Poezja poeci proza szczęścia