Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wśród motyli jestem jak... Attacus atlas
Poczwarka zwinięta w swój kokon świata...
Niezauważalna dla jednych...
Budząca wstręt dla drugich...
Samotna...
Pośród wiatru, słońca, nocy i dni...
Czekam...

Czekam na dzień... w którym zapachnie wolnością...
Zachłysnę się powietrzem...
Czystym jak potok...grający melodię...
Do której zatańczę... dla ciebie...
Sama...

Sama na wietrze trzepoce skrzydłami...
Usłyszeć dźwięk głosu twojego pragnę...
Ale w około cisza...
Zauważalna dla jednych...
Budząca urok dla drugich...
Znowu samotna...
Pośród wiatru, słońca, nocy i dni...

Pragnę wrócić z powrotem...
owinąć się w swój kokon...
i tak trwać bez końca...
Nie mogę... dlaczego?

4243 wyświetlenia
48 tekstów
3 obserwujących
  • Sasankas1

    24 October 2011, 20:44

    Dziękuje bardzo WSZYSTKIM za ciepłe słowa, oraz szczere, cenne dla mnie uwagi, każdą rozważam, pozdrawiam was serdecznie.

  • motylek96

    24 October 2011, 07:34

    podoba mi się, coś w tym wierszu jest, co każe pozostać nieco dłużej

    pozdrawiam:)

  • Pytia

    23 October 2011, 23:32

    Atlas jest jednym motylem tak potężnie zachwycającym wielkością i pięknem....
    Rozumiem porównanie osobowości, lecz nie wykrzesałaś piękna