Menu
Gildia Pióra na Patronite

w sennym zniewoleniu
w warkoczach dłoni
jak w kłosach zbóż
serdecznie skrzy
słoneczny brylant

na progu światów mówię
TAK
nim się kłosy rozsypią

w przebudzaniu brzmi
moich słów echo
widmo palców
splecionych różańcem

11 107 wyświetleń
117 tekstów
18 obserwujących
  • Deszcz

    27 January 2016, 23:24

    lubię, gdy ludzie dostrzegają w moich wierszach jakiś dodatkowy przekaz.
    pozdrawiam :D

  • fyrfle

    27 January 2016, 17:04

    Właśnie, zniewolenie czy brylant, chyba po prostu wiara.

  • Deszcz

    27 January 2016, 16:17

    Nicola, to ja dziękuję za Twoją obecność ;)
    Mino, iż pod smutnym wierszem, uśmiecham się się do Ciebie radośnie.

  • nicola-57

    27 January 2016, 14:34

    ...a czasem wystarczy przeczytać wiersz, żeby starczyło na życie...
    dzięki, pozdrawiam :)