wrzucili cię w ziemię jak ziarnonad głową nakreślił ktoś krzyżco w cieniu swoich ramionskrywa niespisany testamenta pod kamieniem śpi sercektóre jest stworzone by żyći nawet jeśli zwątpiligdy przyjdzie świtzmartwychwstanie
giulietka
Autor
6 November 2014, 06:36
To niezwykle, ze zawsze znajdujecie czas, by u mnie sie zatrzymac.Z serca dziekuje i pozdrawiam.M.
5 November 2014, 00:17
Madziu,, Ty to potrafisz... Piękny!
3 November 2014, 19:19
Piękny
1 November 2014, 21:40
Coś cudownego. Poruszający, bliski i tak prosto sercem napisany. Tak jak lubię ;) Pozdrawiam ;) pisz, pisz, pisz ;)
1 November 2014, 19:16
Gosiu, dawno Cię nie widziałam tutaj, miła niespodzianka.
1 November 2014, 19:11
Wyjątkowy wiersz, pozdrawiam.
1 November 2014, 19:07
aha, no to czekam na propozycje;)
1 November 2014, 19:03
U.T., ten tekst to całość, może być nie ok, ale końcówka wynika z początku, jak w życiu, ale dziękuję za opinię.Krysiu, miło Cię widzieć.
Pozdrawiam.
1 November 2014, 18:58
wymowny i piękny.
1 November 2014, 18:13
Dziękuję, Madziu. Pozdrawiam.