I Nic Się Nie Liczy

W pustkowiu mych marzeń zatartych,
Podróżuję, jakby goniąc za straconym.
Jak za szczęściami, z dłoni wydartych,
Macham, werbalnie kukłom palonym.

Wiesz, zastanawiałem się nie raz,
Dlaczego, w chaosie ukryte jest piękno.
Pogłębiane blizny. Sprawcą jest czas,
Odstawiam szklankę, co dziś jest puentą.