Menu
Gildia Pióra na Patronite

Na forum

W pogoni za wiedzą, którą mylimy z mądrością,
dzisiaj coraz mniej rozumiemy siebie nawzajem
Uciekamy wciąż, otaczamy się samotnością
Sądząc, że noezą uczynimy ziemię rajem

Ku pięknu szlachetnemu jak tombak wobec złota
Lgniemy jak zaślepiona ćma w ognia płomienie
Szanujemy wartości, gdy przyjdzie nam ochota
Mamy czyste, bo rzadko używane sumienie

Sami jesteśmy sędzią i adwokatem
We własnej rozprawie na wokandzie opozycji
By wytępić konkurencję stajemy się katem
W imię politycznej poprawności inkwizycji

Chociaż grzechy te same wciąż ciągną się za nami
Wydeptaną ciemną ścieżką którą z dna wracamy
Gdy na twarzach ofiar grzechy nasze łez śladami
Piszą się, to my pierwsi w nie kamieniem rzucamy

103 043 wyświetlenia
1195 tekstów
141 obserwujących
  • szpiek

    6 April 2013, 10:43

    Dzięki, pozdrawiam ;)

  • misiek45

    5 April 2013, 23:17

    Świetny wiersz:)