Fyrfl Widawa

W pobojowiskach miłości
Dziewictwa porzucone z namiętności
Z nadmiaru alkoholu
W odlocie z konopi indyjskiej.
Do Matki Boskiej Czystości Dziewic
Proszą o modlitwę
W podzięce
Że miejscem ich wiecznego spoczynku
Są twoje urokliwe brzegi

Twój spokojny nurt
Nie czochra już bobra
Skrzywione sumienia homo sapiensów
Ich nieznośny odór dulszczyzny
Wygnał je od choćby do Sulęcina

Jest jeszcze Zalew Michalicki
Gdzie kaczory kończą tak jak powinny
Bez najmniejszego obrazy słowa
W podziwianej z sarmackim wąsem paszczy
Pana Suma
Co mu imprimatur
Królowania dałaś