...
W oddali słychać cichy śpiew,
Gitary struna drga ruszona,
Wyglądam ciebie pośród drzew
I stoję smutna, opuszczona.
Bo nie ma ciebie, a być miałeś,
Do tańca miałeś mnie zaprosić,
Tyle mi szczęścia obiecałeś,
Uśmiechy miałam tu obnosić.
A zamiast tego w oczach łzy,
Myśli mam smutne, zawiedzione.
Jak tu uwierzyć w słowo my?
W te obietnice niespełnione?
/Joanna/
Autor
7 September 2010, 08:32
Dziękuję Gerardzie, jest mi niezmiernie miło czytać Twoje słowa.
Pozdrawiam serdecznie.
7 September 2010, 06:43
Masz po prostu talent...
W każdym niemal Twoim wierszu znajduję coś co mógłbym przypasować do swojego życia.7 September 2010, 00:17
Dziękuję. Jeszcze nie widzę Twojego, jak tylko zobaczę ocenię i skrytykuję.
7 September 2010, 00:15
bardzo ładne, z nutką pozdrawiam +
sprowokowałaś mnie do puszczenia wiersza jeszcze chyba niedopracowanego , ale .., tak ładnie o tańcach piszesz, że twoja ocena będzie cenna, tylko szczera