Tańce nadaremne

w nowiu
zatrzymało się nasze czekanie
jak słowo na pozór zaczęte
w marginesie niewymówionym

tak bez pełni
gdzieś w nas dotyk choruje
a myśli jak oszronione ptaki
drżeniem o niemilczenie proszą

tylko my krążymy po sobie
jak chmara nocnych owadów
w rozdygotanym tańcu
zwierzając się z przeszłości