Obraz z ram wyszarpany

Wisiał tak tu spokojnie przez lata,
Podziwiany przez tysiące oczu,
Tych samych. Był, kiedy spadał,
Jego przyjaciel i zostawał na poboczu,
Spalony. Nie mógł nic zrobić,
Bo nic nie jest zależne od obrazu przecież.
Los, jakby chcąc go zwyczajnie dobić,
Rozszarpał ramy, tnąc ostro jak mieczem...